|
|||
Het is een erg drukke Halloweenavond in de Botanique, alle drie de zalen zijn bezet, waarvan twee uitverkocht één hiervan is de Rotonde. Hier speelt het Britse gezelschap The Heavy, met hun funky neo-soul voorzien van stevig gitaarwerk probeert de band sinds 2007 zich een weg naar het sterrendom in de muziekwereld te spelen. Het is met hun tweede langspeler, “The House That Dirt Built” (2009), dat ze zijn doorgebroken. Vooral het nummer “How You Like Me Now”, dat ze brachten in de David Letterman show, waar ze als enige band tot nu toe een bisnummer mochten spelen, zorgde voor enige radio airplay. Uiteindelijk werd het geen hit maar werd het wel veelvoudig gebruikt in tv series, films, commercials en games waardoor het toch een bestaanszekerheid werd voor de band. Nadien werden meerdere nummers van de band veelvuldig gebruikt in de media waardoor de band geen echte hit nodig heeft om populair te blijven en geld in het laadje te krijgen. Ook hun vijfde album “Sons” dat dit jaar uitkwam gaat niet veel veranderen aan de strategie van de band. Muzikaal blijven ze dezelfde weg bewandelen, een mix van diverse stijlen, catchy songs, waarvan er ook nu weer een aantal in het medialandschap zullen belanden. De nummers van The Heavy zijn ‘songs to move’, erg ritmisch, zeer meezingbaar, wat actie beloofd in een volle Rotonde! Buiten de vier vaste leden heeft de band zich live versterkt met twee blazers, een extra gitarist, een keyboardspeler en een backing zangeres, wat een vollere sound geeft aan de vlotte nummers. Tijdens de “Imperial March” uit Star Wars komt de band het podium op waarna de charismatisch frontman Kelvin Swaby het nieuwe “Whole Lot Of Love” inzet, één van de ‘heavy’ nummers uit het nieuwe album. Pittig muziekje met gierende gitaarsolo, old school rock met toch moderne elementen. Ook het titelnummer “Heavy For You” laat een dergelijk geluid horen, overstuurde gitaar, catchy refrein in een stevig ritme waarvoor bassist Spencer Page en drummer Chris Ellul verantwoordelijk zijn. Dit laat het publiek niet onberoerd, dat staat al vanaf het eerste nummer mee te swingen en zingen, de sfeer is optimaal in de kleine gezellige zaal. ‘Happy Halloween’ roept Kelvin Swaby, en zet het zeer toepasselijke “Can’t Play Dead” in, ‘well, hell she walks like a zombie, talk too cold, live in graveyard, like the one I call home’! Hun bekende nummers laten ze natuurlijk niet achterwege. Met een aanstekelijk trompetrifje wordt “Fighting For The Same Thing” ingezet, allemaal samen voor een betere wereld werken luidt de maatschappelijke boodschap van de band. Nummers als “Sixteen” en “Short Change Hero” worden onmiddellijk herkend door het fervente publiek. Beide nummers hebben ook al een rijk verleden als soundtrack voor film of game. Het is allemaal groove en fun, zowel op als voor het podium, zo heeft Swaby het graag, een publiek dat luidkeels meezingt terwijl hij het kan orkestreren. De energie wordt van het podium naar het publiek getransformeerd met nummers als “Same Ol’”, “What Happened To The Love” en “The Thief”, een drieluik met het kenmerkende geluid van de band. Zingend in een Shure mic 55, met een soortgelijke stem als James Brown, neemt Swaby het hele podium in, waarbij het publiek steeds wordt in mee betrokken. Na het soulvolle “Better As One” verdwijnt de band van het podium, waarna de fans de band terug op het podium schreeuwen om nog een vervolg aan het feestje te breien. Met het ‘tell&response’ nummer “What Makes A Good Man”, met die heerlijke Kinks riff van “You really Got Me” op het einde van het nummer, wordt er nog eens lekker meegebruld, en natuurlijk met het slotnummer, nog steeds hun bekendste, “How You Like Me Now”, gaat iedereen uit de bol. Wel meneer Swaby, we like rock, we like soul, we like funk and we like it Heavy! Luc Nuyts
|
|||
|